Στην αναερόβια ζύμωση, ο σημαντικότερος στόχος είναι ο σχηματισμός του προϊόντος (μεθανίου). Αναλύοντας το μικροβιακό σχηματισμό μεθανίου, προκύπτουν δύο σημαντικές πλευρές του ζητήματος: το γεγονός ότι το μεθάνιο προέρχεται από οργανικά απόβλητα (περίσσεια ιλύς, κτηνοτροφικά υπολείμματα, ενεργειακές καλλιέργειες) και η εφαρμοσιμότητα της μεθόδου στην επεξεργασία βιομηχανικών υγρών αποβλήτων. Το βιοαέριο που προκύπτει ως «παραπροϊόν», χρησιμεύσει για την κάλυψη των ενεργειακών απαιτήσεων των βιοαντιδραστήρων, καθώς και για την παροχή θερμότητας στην εκάστοτε βιομηχανική ή κτηνοτροφική εγκατάσταση.
Η επεξεργασία των αποβλήτων λαμβάνει χώρα σε κατάλληλους αντιδραστήρες, όπου στο εσωτερικό τους πραγματοποιείται η αναερόβια χώνευση αυτών με τη βοήθεια μικροοργανισμών. Το μείγμα των αποβλήτων εισέρχεται στους αντιδραστήρες ή αλλιώς χωνευτές, όπου διεξάγεται η αποικοδόμηση του οργανικού τους φορτίου. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται ανάδευση, ώστε να επιτυγχάνεται συνεχής επαφή των μικροοργανισμών με το μείγμα αποβλήτων. Η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή (37-39 οC) μέσω των εναλλακτών θερμότητας που θα είναι εγκατεστημένοι στους χωνευτές για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος.
Στο συγκεκριμένο αντιδραστήρα δεν αναμιγνύεται το εσωτερικό του στη διεύθυνση της ροής, αλλά επιτυγχάνεται η πλήρης ανάμειξη στη διεύθυνση κάθετα της ροής ή αλλιώς στην ακτινική διεύθυνση του χωνευτή. Στην είσοδο του, εισέρχονται τα ανεπεξέργαστα απόβλητα, κατά μήκος του αντιδραστήρα επιτυγχάνεται η αναερόβια αποικοδόμησή τους και στην έξοδο του αντιδραστήρα παραλαμβάνουμε το αναερόβια χωνεμένο πλέον υπόλειμμα των αποβλήτων.
